Për dy vitet e fundit, Organizata e Kombeve të Bashkuara për Arsimin, Shkencën dhe Kulturën, e njohur si UNESCO, hartoi një raport për të përcaktuar qëllimet e arsimit ndërkombëtar.
Raporti, i titulluar “Riimagjinimi i së ardhmes sonë së bashku: një kontratë e re sociale për arsimin” identifikon çështjet kryesore rreth të cilave të gjitha vendet duhet të përqendrojnë sistemet e tyre arsimore.
“Problemet kryesore që ne po përpiqemi të rregullojmë janë ndryshimi i klimës, kthimi demokratik, rritja e pabarazisë sociale dhe rritja e fragmentimit social. Dhe raporti thotë se ky është biznesi i institucioneve arsimore,” thotë Fernando Reimers, drejtor i Iniciativës së Inovacionit të Edukimit Global në Universitetin e Harvardit dhe anëtar i komisionit të UNESCO-s për të Ardhmen e Arsimit. “Nëse institucionet arsimore nuk e përafrojnë qëllimisht atë që bëjnë me këto katër sfida, e ardhmja jonë si njerëzim është në rrezik.”
Raporti vjen menjëherë pas samitit COP26, në të cilin 200 vende miratuan një pakt të ndërmjetësuar nga OKB-ja, që kritikët thonë se nuk mund të kufizojë ngrohjen globale, pasi delegatët u përpoqën të zgjidhnin pikat kryesore të pengesave, të tilla si heqja graduale e qymyrit, subvencionet e karburanteve fosile dhe mbështetje financiare për vendet me të ardhura të ulëta.
Për të ndihmuar në adresimin e ndryshimeve klimatike, Reimers thotë se universitetet kërkimore duhet të bashkëpunojnë me shkollat fillore dhe të mesme për të zhvilluar kurrikulën për gjeneratën e ardhshme të shkencëtarëve të klimës dhe duhet të hapin akses në kërkimet dhe të dhënat e disponueshme.
“Ne u bëjmë thirrje 28,000 universiteteve të botës që të bashkëpunojnë me sistemet shkollore me qëllim bashkëpunimin, ndarjen e asaj që dinë dhe ndërtimin e kurrikulës,” thotë ai. “Si mund të shpresoni që një mësuese e vetme në klasën e saj mund të hartojë kurrikulën më efektive të ndryshimeve klimatike, kur shkenca e ndryshimeve klimatike është në universitetet kërkimore, në laboratorë, në departamentet e fizikës, të kimisë e kështu me radhë? Ne duhet të gjejmë mënyra për t’i lidhur ato pika dhe për të krijuar bashkëpunime.”
Dhe Reimers thotë se bashkëpunimi midis shkollave dhe sektorëve të biznesit mund të ndihmojë në adresimin e shumë shqetësimeve të tjera të ngritura nga komuniteti ndërkombëtar.
“Integroni shkollat me shkollat e tjera, në partneritete me universitete, në partneritete me organizata të shoqërisë civile, në partneritete me biznese, me qëllim që t’u ofrojmë nxënësve përvojat që do t’u nevojiten për të zhvilluar kapacitetin për të adresuar këto sfida,” argumenton Reimers.
Raporti thekson se varfëria dhe mundësitë e dobëta arsimore janë shpesh të ndërlidhura dhe pretendon se bashkëpunimi midis bizneseve dhe shkollave mund të ndihmojë në adresimin e pabarazisë në rritje në pasuri.
Raporti vjen gjithashtu pasi Shtetet e Bashkuara, për herë të parë në histori, u shtuan në listën e “demokracive të prapambetura” nga Instituti Ndërkombëtar për Demokraci dhe Asistencë Zgjedhore, një organizatë me bazë në Suedi.
“Këshilli i Mbrojtjes Kombëtare prodhon një raport çdo katër vjet mbi sfidat kryesore të demokracisë sonë. Raporti që ata publikuan këtë mars thoshte se sfida kryesore për demokracinë amerikane është fragmentimi social në rritje. Nëse nuk gjejmë një mënyrë për të kapërcyer ndarjet tona dhe për të rënë dakord, kjo demokraci mund të mos mbijetojë,” thotë Reimers, duke treguar kryengritjen e 6 janarit në Kapitol si një shembull i sistemit arsimor të SHBA-së që dështon të prodhojë qytetarë që adresojnë shqetësimet e tyre përmes mjeteve demokratike. Ai përmend gjithashtu dhunën antidemokratike në vende si Turqia, Polonia dhe Rusia.
“Në një shoqëri që qeveriset me ligj, individët nuk duhet të përdorin dhunën për të zgjidhur mosmarrëveshjet e tyre,” thotë Reimers. “Në një numër vendesh, ju tani keni regjime që pa turp nuk shohin asnjë problem në përdorimin e dhunës si një instrument për të mbajtur kontrollin politik dhe për të avancuar idetë politike. Dhe sigurisht, kjo do të thotë se fundi i botës që u ndërtua pas Luftës së Dytë Botërore, vendosi mbi nocionin e të drejtave të njeriut. Dhe shpresoj se nuk duam të jetojmë për ta parë atë botë. Kjo është arsyeja pse kjo është një thirrje për veprim për edukatorët që thonë: “Sigurimet janë shumë të larta.” Nëse duam që të drejtat e njeriut të nënkuptojnë diçka, më mirë të shqyrtojmë nëse po i përgatisim studentët që t’i kuptojnë këto të drejta dhe të jetojnë në një mënyrë që këto të drejtanë fakt kanë ndonjë realitet në jetën e tyre.”
Ai thotë se përfshirja e temave të të drejtave të njeriut në programet mësimore, siç përcaktohen nga Kombet e Bashkuara në 1948, mund të ndihmojë sistemet arsimore në mbarë botën të shmangin prapambetjen demokratike dhe fragmentimin social.
“Është shumë e rëndësishme që institucionet arsimore të ndihmojnë individët të mendojnë për qëllime më të mëdha se vetja, jo si ide, por si praktikë, për të ndihmuar [studentët] të kuptojnë se biznesi i trajtimit të ndryshimeve klimatike është biznesi ynë, se biznesi i funksionimit të demokracisë është biznesi ynë, se biznesi i rritjes së pabarazisë është punë e të gjithëve”, thotë Reimers. “E vërteta është se ne kemi kurrikula dhe kemi njohuri se si t’i zhvillojmë këto kapacitete tek fëmijët.
“Por në Shtetet e Bashkuara, ne kemi një problem të madh në atë që fragmentimi ynë në rritje shoqëror dhe polarizimi politik po pushton shkollat tona, bordet tona të shkollave dhe po e bën edhe më të vështirë trajtimin e këtyre sfidave.”
Burimi: CNBC
