Është dikush që vrapon nëpër një fushë. Mund të dallosh nga heshtja e frikshme se diçka nuk shkon dhe më pas dëgjon tingullin fishkëllimë të një rakete. Fillon paniku për një fraksion sekonde dhe sheh shpërthimin në distancë.
Ndjehet tamam si të shikosh një film lufte, por ky nuk është film.
Është një klip i vërtetë nga pushtimi rus në Ukrainë, dhe këto video nuk janë aspak të vështira për t’u gjetur. Ato zbulojnë se çfarë po ndodh në terren për viktimat e vërteta të luftës, duke përfshirë fëmijët dhe civilët e tjerë. Është një testament edhe një herë për fuqinë dhe vlerën reale të mediave sociale. Është një platformë që nuk ka frikë të shmanget nga realiteti i luftës dhe mizoritë e pushtimit.
Në historinë e shkurtër të Twitter (i cili debutoi rreth 15 vjet më parë), nuk ka pasur kurrë një përhapje të tillë të videoklipeve nga një grup specifik njerëzish, në një periudhë të shkurtër kohore, dhe kjo ka ndikuar në mënyrë kaq dramatike në botë.
Pasi Rusia pushtoi Ukrainën kohët e fundit, klipet filluan të shfaqen njëri pas tjetrit. Tani është në pikën ku imazhet dhe videot janë të pamundura të anashkalohen, nëse kaloni sado pak kohë në internet. Këtu është vetëm një shembull që tregon shkatërrimin në Ukrainë (me një paralajmërim se disa nga imazhet mund të jenë shqetësuese). Lëvizja nëpër këtë burim zbulon saktësisht se sa të fuqishme janë bërë mediat sociale, sepse ne nuk mund t’i mbrojmë sytë prej saj.
Kjo është ajo ku Presidenti rus Vladimir Putin mund të ketë nënvlerësuar fuqinë e mediave sociale gjatë javëve të fundit pasi të gjithë në mbarë botën (përveç njerëzve në Rusi, ku aplikacionet e mediave sociale tani janë të ndaluara) i kanë parë këto imazhe dhe video.
Mund të konstatoni se e gjithë propaganda dhe dezinformata që shpërndahet në lidhje me qëllimin “real” të luftës, ose “qëllimet e vërteta” të ushtrisë ruse, fshihen plotësisht me disa postime në Twitter që tregojnë se çfarë po ndodh në të vërtetë.
Kjo është një gjë e rrallë në historinë e shkurtër të mediave sociale, e cila është bërë e njohur për gjuhën e urrejtjes politike dhe marketingun me ndikim më shumë se çdo gjë. Ajo për të cilën po flasim në të vërtetë këtu është një ndryshim ku media sociale ka luajtur një rol aktual dhe legjitim për t’i ndihmuar njerëzit të kuptojnë se çfarë ka ndodhur dhe si është jeta në terren në këtë zonë të shkatërruar nga lufta.
Vetëm një shembull i kësaj: Një organizatë e quajtur Feed My Starving Children ka vendosur tashmë të dërgojë 1.5 milion vakte për familjet në Ukrainë, me një plan për të dërguar 2 milion të tjerë.
Organizata nuk duhet të argumentojë se ka një nevojë masive, pasi mediat sociale e kanë bërë të qartë këtë. Një vështrim i shpejtë në Twitter dhe do të shihni se ka një nevojë tepër të dukshme. (Më bën të vë përsëri në dyshim vlerën e Instagramit. Ai aplikacion dhe shumë nga përdoruesit e tij duken të pavëmendshëm ndaj realitetit të kësaj krize globale.)
Unë do të imagjinoja se organizatat e tjera të ndihmës humanitare nuk po përpiqen t’i bindin njerëzit se ka një nevojë dhe një urgjencë. Në Twitter, përdorimi i hashtagut #ukraine do të zbulojë gjithçka që duhet të dini për krizën humanitare që po ndodh në kohë reale tani.
Kjo është diçka që Putini ndoshta nuk mund ta parashikonte. Tani pyetja është nëse mediat sociale do të kenë një ndikim në ndihmën humanitare apo zgjidhjen e krizës globale, apo nëse kjo qasje e pafiltruar bën vërtet një ndryshim.
Autori: John Brandon është një gazetar i njohur i cili ka publikuar mbi 15,000 artikuj mbi rrjetet sociale, teknologjinë, udhëheqjen, mentorimin dhe shumë tema të tjera. Para se të fillonte karrierën e tij të shkrimit në 2001, ai punoi si Drejtor i Dizajnit të Informacionit në Best Buy Corporation.
Burimi: Forbes
